گل اومد بهار اومد

این کتاب که هم به لحاظ محتوا و هم به لحاظ تصاویر زیبا است، کتابی نیست که خاطرات کودکی کسی باشد چون برای کودکان از نظر کشش سواد مناسب نبوده است شاید نوجوانان و بعضی جوانان
که هم اینک در دوران میان سالی و یا سالخوردگی به سَـر می برند آن را خوانده باشند و تداعی دوران نوجوانی یا جوانیشان باشـد ولی خاطره ای از کودکی آنان نیست، البته اولیاءِ بعضی کودکان برای
فرزندان خود با شور و حال می خوانده اند اما دست کم نام این کتاب را به خاطر نمی آورند،به یاد داشته باشیم استثنا ها هیچ وقت در شمار عام نیست و ممکن است افراد نخبه و نابغه ای بوده باشند
که از خُرد سالی و جهشی دانش می آموخته اند و توان خواندن و درک مطالب چنین کتابهائی را نیز داشته اند ولی نمی توان آن را تعمیم داد، یکی از کاربران گرامی با نام کاری akhtarak نوشته است
« چقدر خوشحال شدم این کتاب را اینجا پیدا کردم . تو سن 5 سالگی با کمک پدرم این شعر و حفظ کردم ... » با احترام به دیدگاه ایشان که چند سالی از آن می گذرد، آن هم در سن پنج سـالگی که
فهم آن برای کودک ثقیل و دشوار بوده است تقریباً امـری محال و نادرست است، قبل از انقلاب خواننده ای به نام پوران ترانه ای زیبا با همین نام یعنی " گل اومد بهار اومد " خوانده بود، شاید akhtarak
گرامی چند خط از آن ترانه را که به طور مکرر به خصوص در روز های خوش تعطیلات نوروز از رادیو پخش می شد به یاد داشته است. چند فرد شعر از ترانه ی به یاد مانده " گل اومد بهار اومد " :
"گل اومد بهار اومد" میرم به صحرا
عاشق صحراییم بی نصیب و تنها
دلبـرِ مَـه پِیـکرِ گَـردن بُـلـورم
عید اومد بهار اومد من از تو دورم
گر بیام از این سفر ای گل عذارم
از سفر طوقِ طلا برات میارم ....

این کتاب رو از کجا تهیه کنم ؟

وای خدای من، بعد از سالها که تو پاساژای انقلاب دنبال این کتاب شیرین و خاطره انگیز کودکی هام افتادم و پیداش نکردم الآن یهو توی گوگل جستجو کردم؛ وقتی عکس جلد کتاب رو دیدم همه ی شیرینی اون خاطرات و شعرهای این کتاب که بیشترش رو حفظ بودم دوباره توی جونم نشست. کتابی که شاید شعرهاشو صد بار خونده بودم و مثل یه نمایش رادیویی برای خودم اجرا کرده بودم. از همتون صمیمانه ممنونم

وای واقعا خوشحال شدم ممنون از شما::):-*)

کتابی که یادآور روزهای خوش کودکی خیلی ها هست. ایکاش باز تجدید چاپ می شد برای کودکان امروز.

چقدر خوشحال شدم این کتاب را اینجا پیدا کردم . تو سن 5 سالگی با کمک پدرم این شعر و حفظ کردم . بعد از این همه سال تنها شعری است که از خاطرم نرفته و هنوز حفظم . تو تمام این سالها هم برای تمام بچه های دوست و آشنا مثل یک داستان تعریف کردم. امروز هیچی مثل دیدن این کتاب اینجا شادم نکرد.

نخودی نگو، بلا بود
خوشکلِ خوشکلا بود
اما فقط یه غم داشت
یه چیز توی دنیا کم داشت:
همدل و همزبون نداشت
جفت و هم آشیون نداشت
نخودی تو اون....